Telefonische melding aan verzekeringsagent onvoldoende!

Terug

De hierna genoemde "aanvrager" heeft bij de Hoge Raad gevraagd om een herziening van de uitspraak van een kantonrechter. De kantonrechter heeft de aanvrager ter zake van "als degene aan wie het kenteken is opgegeven voor een motorrijtuig waarvoor een kentekenbewijs is afgegeven niet een verzekering overeenkomstig de Wet aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen sluiten en in stand houden", veroordeeld tot hechtenis voor de duur van twee weken, met ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen voor de duur van zes maanden. De aanvraag tot herziening berust op de stelling dat de verzekeringstussenpersoon van de aanvrager heeft verzuimd aan de verzekeringsmaatschappij te melden dat de aanvrager de personenauto ter verzekering had aangeboden. Als grondslag voor een herziening kunnen slechts gestaafde omstandigheden dienen die bij het onderzoek op de terechtzitting niet zijn gebleken en die het ernstig vermoeden wekken dat, waren zij bekend geweest, de rechter anders zou hebben geoordeeld.
Bij de herzieningsaanvraag is onder meer overgelegd een getypt schrijven van de verzekeringstussenpersoon aan de aanvrager: " Middels deze brief wil ik bevestigen dat de auto met bovengenoemd kenteken telefonisch bij mij is aangemeld om verzekerd te worden per..." en "Dat er iets fout is gegaan betreur ik zeer. Het feit dat U een heel wagenpark bij mijn kantoor verzekerde en er regelmatig auto's afgemeld werden en weer bij kwamen en in al die jaren er nooit iets fout is gegaan zegt iets over U als persoon dat U nooit een auto onverzekerd heeft laten rond rijden. Ik neem dan ook alle schuld op mij, nogmaals ik betreur het zeer dat U hierdoor problemen met Justitie heeft." Dit schrijven leidt niet tot het ernstig vermoeden dat de Kantonrechter - ware deze daarmee bekend geweest - anders zou hebben geoordeeld, op de grond dat de aanvrager er in redelijkheid op mocht vertrouwen dat de verzekeringsmaatschappij de door hem aangevraagde dekking had verleend. De Hoge Raad wijst de aanvrage tot herziening af.


Hoge Raad, 2 oktober 2007, LJN: BA8513
 



Terug
BEL NU
VERKEERSBOETES