We maken ze dagelijks mee. De fouten die de politie maakt bij het schrijven van verkeersboetes. Dan denk je vaak dat je inmiddels alles wel hebt gezien, maar inmiddels is wel duidelijk geworden dat er nooit een einde aan komt. Zelfs de officier van justitie begrijpt het dikwijls niet of wil het maar niet begrijpen. De kantonrechter doet er soms ook nog een schepje boven op. Gelukkig maar dat in het Nederlandse recht in veel gevallen de mogelijkheid bestaat om hoger beroep in te stellen. Het geeft een bijzonder gevoel als de hogere rechter je gelijk geeft, omdat de politie, de officier én de kantonrechter ten onrechte met het belerende vingertje naar je hebben gewezen.
Begin oktober 2012 ontvingen we een interessante uitspraak van het gerechtshof. Aan de betrokkene was een boete opgelegd van € 180 voor het “op een kruising niet de richting volgen die het voorsorteervak aangeeft” op de Grotestraat in Tegelen. Betrokkene erkende op de betreffende kruising linksaf te zijn geslagen, terwijl hij geen gebruik maakte van het voorsorteervak voor linksaf. Wij ontkenden echter namens hem dat hij de verweten gedraging had verricht. Wij deden dit omdat betrokkene weliswaar de rechterrijstrook had gebruikt, maar dat daarop geen rijrichting was aangegeven. Daarom was er geen sprake van een voorsorteervak dat door betrokkene was gebruikt en waarop was aangegeven welke richting hij moest volgen, zodat het hem vrijstond om (ook) vanaf de rechter rijstrook linksaf te slaan. Een vergelijkbare situatie ziet u op de foto.
Volgens het gerechtshof laat de inrichting van de weg er geen twijfel over bestaan dat de rechterrijstrook slechts bedoeld is voor rechtdoorgaand verkeer. Vanwege het ontbreken van de dwangpijlen kan evenwel niet worden geoordeeld dat betrokkene niet de richting heeft gevolgd die het voorsorteervak aangeeft. Het hof oordeelt dat de verweten gedraging niet is verricht, zodat de boete, de beslissing van de officier en de uitspraak van de kantonrechter niet in stand kunnen blijven.
Het is opvallend dat rechters zo verschillend kunnen oordelen over een feit dat eenvoudig niet strafbaar blijkt te zijn. Zo ziet u dat de burger zo maar kan worden beboet en veroordeeld door de officier van justitie en de kantonrechter, terwijl alleen de aanhouder wint. Wat de overheid betreft geldt daarom het devies: vertrouwen is goed, maar controle is beter.
Clemens Meerts
